Bu seçim sonunda hepimizi heyecanlandırıyor, çok bilinmezli bir seçim. Çok sürprizli, çok umut verici; tanışıyoruz, barışıyoruz, birlikte çalışıyoruz! Önce Refah sonra Saadet Partisi, hiçbir zaman ilgi alanıma girmemişti. Erbakan ve ekibini çok hayalci bulurdum. İçinden çıkıp milli görüş gömleğini çıkararak Adalet ve Kalkınma Partisi’ni kuran ekibin gerçekçilik adına dünya malına tamahı, Erbakan’ı arattı. Şimdi bilge bir “insan” var partinin başında: Temel Karamollaoğlu.

Seçim bildirgelerini okudum, altına imzamı attım: “Ne yiyeceğiz, ne yedireceğiz. Liyakati esas alan adil bir sistem kuracağız” diyor. “Şeffaflık ve hesap verme, bizden olan, bizden olmayan ayırımına son. Kadına yönelik şiddete asla taviz vermeyeceğiz, YÖK kalkacak, üniversiteler bölünmeyecek. Devlet zulümle ayakta durmaz” derken Saadet Partisi vicdanlara sesleniyor. Benim dindarla kavgam yok, dinbazla var.

Dindarım diye bana karışanla, dindarım diye namaz şov yapanla, dindarım diye lüks mekanda devlet parasıyla iftar daveti yapanla! “Biz” ve “Onlar” diye parmak sallayanla.

Saadet Partisi, Temel Karamollaoğlu ile mufazakar demokrat bir çizgiye oturdu. Dindarlık seninle Allah arasındadır. Hepimiz TC vatandaşıyız ve eşit haklara sahibiz. Saadet Partisi, haksız uygulamalardan rahatsız, vicdanlı gerçek dindarlardan oy alacak diye kimileri daha çok rahatsız.

Saadet Partisi bu seçimde hak ettiği oyu alırsa kilit partilerden biri olacak, şu mübarek günlerde, gerçek dindarlar da bunu düşünüp oy verecek mi göreceğiz.