Yıldızlar Kaydı
Bir gün bana “biliyor musun bu gece göktaşı yağmuru var. Yarın gecede… Yani büssürü yıldız kayacak” dedi.
Bende ona “kaymaz onlar, hep kandırırlar… Zalim bir idam hükmünün açıklamasını yaparken, gözyaşları içinde ateşe koşan yıldızları “kaydı” diye sevinç çığlıkları attırırlar bize. Hâlbuki kavuşmak umudu ile yok olan yıldızlar ziyafet verir bizlere” dedim…
Bir ahhh çekti ve. “Ben hiç sevinç çığlığı atmamıştım… ama yıldızlar acaba hangi kimsesizliğin kucağında yiteceklerini biliyorlar mıdır diye düşünürdüm, gönüllüce ölüme koşarlarken… Umudunun onları bir ateş kütlesi haline getirmesine nasıl dayanıyorlar? nasıl da acıyı seviyorlar ?” dedi…
Sonra dönüp usulca “sen bir de yıldızlara sor gönüllüler mi diye, aşığın maşuku seyrettiği ve milyarlarca insanın her birini sevdalandığı yıldızlar, sevdalısını bırakıp ölüme giderken gönüllüler mi sanıyorsun” dedim ve kendi hayallerime daldım…
Tevfik YAZICILAR