şu an gecenin bu kayıp vaktinde; sanki “yaşar gibi” yanan…ve sanki sıcak gözyaşlarıyla eriyen… ama benimle hakiki sessizliği paylaşan mumlarımı görmeni isterdim. onların bir oda dolusu karanlığımla mücadele edişini…ve benim birer küçük ümit “zannettiğim” bu aydınlıkçılara dokunmaya uğraşımı. görmeni isterdim beni ; ey vazgeçilmezini içinde gezdiren… beni “senin” görmeni isterdim. […]