ey ruhumun zalim katili.
çeşmi bülbülün nedimesi. aç desem gönül kapını bedbaht yüreğime güli gonca eder tebessümünü bırakırmısın avuçlarıma. cingenem, mihracem tacım da tacım.
ayın ondördüne adını yazdığım.
bakışların ruhumu sararken ölümüne, turu sina dan düşmemek için delicesine tutundum bir garip yaprak gibi perçemine. ne olur düşürme beni yerlere. o yerlere ki gül yüzünün aydınlığı vurmuş, istemem düşeyim üstüne de yitsin tufandan bu güne ışıldayan halelerinden bir damlası.
meclisinden bir af peydah et bu garip bencile. bir affınla aç kapılarını bu sadık bendine.
yürek kapında yer edineyim izin ver. yüreğimi gökkuşağına dizeyim bir yol ver.
“sen”i sensiz bildim neyleyim…