Karanlıklar gidecek elbet,
İçimdeki yangın aleviyle.
Düzlüğe çıkacak bu rampanın sonu,
Varlık yokluğu yenecek elbet…
Her zerresi gizli düşlerim,
Gerçekleşecek bir gün.
Bu taşıdığım yük hafifleyecek,
Rüzgarlar arkamdan esecek…
Duyulmasa da bu acı feryadım,
Dağları delecek bir gün ahım.
Yalnızlık kadar gerçek olmalı,
Umut ettiğim onurlu yarınlar.
İlk damla düşmedi daha toprağa,
Güneş doğmak için ufukta bekliyor.
Öyle bir açmalısın ki ey çiçek,
Kokunda özgürlük,
Renginde asalet,
Dalında feraset olmalı…
Korkularım kadar gerçek,
Düşlediğim günler gelecek…