Gitme
…
Sen çoktan gittin.
Bir sigaranın dumanında kahvenin aşkıyla gittin. Zanların kaldı bana birtek hediye.
Görüşmekten, yad etmekten öte özlemlerinle hasret giderirken sen, içimdeki aldatılmışlık duygusuyla öylece kalakaldım ben.
Yüreğine değmiyor artık gözlerim. Benzemiyorum ona artık, biliyorum. Sen kapatamadğın sayfalarda bir mısra ararken kendine, ben öleceğim, biliyorum.
Ama sana gitme demeyeceğim.
…
Halbuki ne çok söylemek istediğim vardı sana.
Ama sen gideceksin biliyorum. Beni böyle bırakıp bir daha dönmemecesine gideceksin. Ne sayfanda çalan nağmeler dokunacak yüreğime ne de sen tutacaksın ellerimden. Biliyorum gideceksin…
Öye bir gidiş olacak ki gidişin. Dönmek istesende dönemeyeceksin.
Uzun ve ince değil artık ellerim. Benzemiyorum ona artık, biliyorum. Sen hatıralarına koşar adım ilerlerken ben öleceğim, biliyorum.
Ama sana gitme diyemeyeceğim. …
Sana gitme diyebilmeyi ne çok isterdim.
Ama sen kendi doğrularınla kendi hayatını yaşamaya koşacaksın biliyorum. O ayak giden mi gelen mi bilmese de kimse, artık ben biliyorum. Yanımda yalıayak gezdiğin günlerden bir tek giden ayağının fotoğrafı kaldı bana hatıra…
hadi git, mutlu et kendini, doyasıya yaşa. Benim sana veremediklerimi kucakla. Sen mutlu olmayı hakkediyorsun, biliyorum.
Ama aradığın mutluluk benle değil, sana gitme demeyeceğim..
…
Git ve rahatla…
Git ve birdaha dönme…
Git ve mutlu ol…
Git…