Ben Seviyorum Yağmuru

Ben Seviyorum Yağmuru

gezmesini ıslanmayı deli gibi

nedense hep hatıralarımı yıkıyormuş gibi hissediyorum

gökkuşağını arıyor gözlerim

ama gökkuşağının benden haberi yok

nerde kim bilir kimlerin gözlerine hitap

ediyor ve kim bilir hangi küçük çocuğun

gözleri parlıyor onu görünce

kim bilir belki de benden fazla hayal kurmayı

seven bir çocuğa gülümsüyordur sessizce

hatta biliyor musun her yağmurda hayallerimi kaybediyorum

denize dalan denizaltıyı takip etmeye çalışan yunus gibi

o dalıyor derine ben izliyorum

o daha derine ve peşinde ben

ama o daha da derinde iken

sadece hayallerim peşinde kalıyor

ve ben hayallerimden uzakta yapayanız

çırılçıplak kalakalıyorum

denizaltı önde hayallerim peşinde

ve ardında ben

yağmur da oluyor hep bunlar

yada ben öyle olmasını istiyorum

gökkuşağını ufak çocuğa, hayallerimi denizaltına

kaptırdıktan sonra sokaklarda gezerken

yanımda gezen kedileri görüyorum

acımasızca yollarda tekmelediğim

taşlardan korkan

ama şehre o kadar alışmış kediler

geziniyorlar işte kimi zaman bir

miyavlamalayla sesleniyorlar bana

ama nafile

sadece görüyorum onları ama hissetmiyorum

düşüncelerim başka yerde kalıyor çünkü

gökkuşağına ulaşmaya çalışan uçurtmayı

düşünüyorum hep

rengarenk olduğunu düşünüyorum hep

ama gerçekten rengarenk

gökkuşağından bile renkli

gökkuşağına rağmen renkli

ve ben yağmurun altında

gökkuşağını küçük çocuğa hayallerimi denizaltına

düşüncelerimi uçurtmaya bırakarak yürümeyi

seviyorum sessizce

sadece tekmelediğim

ufak taşların sesini dinlerken

mutluluğu hatırlıyorum o ufak taşlarda

kıymeti hatırlıyorum

bana yaşam dersi vereni

ve ufak taşların canı hiç acımıyor ben

tekmelerken

hep acıyan benim canım oluyor

ama gene de seviyorum yağmuru, gökkuşağını,

ufak çocuğu, uçurtmayı

ve ufak taşları

ve bazen böyle saçmalıyorum işte

Tevfik YAZICILAR
(07.04.2006)