Çingenem… İstanbul yüzlü yarim…

Çingenem... İstanbul yüzlü yarim...

Ay Yüzlüm

Hani o bırakıp giderken seni
Bu öksüz tavrını takmayacaktın
Alnına koyarken veda busesi
Yüzüme bu türlü bakmayacaktın.

Gelsede en acı sözler dilime
Doğacak sanırdım birkaç kelime
Bir alev haliyle düştün elime
Hani ey gözyaşım akmayacaktın

Seyfi Orhon

 

Ay yüzlüm, sen ısssız karanlığına gömüldüğünden beri alacalar terketti buraları. Döndüğüm köşelerin ardına gizlenen imkansızlıklarım kapladı hayallerimi. Unuttum çingenem… Unutuldum…

Mutluluğu bularken ellerimden damlayan kan kızılı nefretime, terkettim hayallerimde sakladığım o masum çalıkuşunu avuçlarına. Hala çarpar mı çalıkuşunun yüreği yalansız bilinmez ama katili oldum çoçuk düşlerimin gözyaşlarımla.

Çingenem… İstanbul yüzlü yarim…Ülfet eyle…

Mahşeri kalabalıklarında yalnızlığımın, nişanesi bir sen kaldın geriye. Duy beni ey dilberi şems… pervane misali yanmışken hikmetinden sualsiz, hançeri ebrunu sapladın yüreğime pervasız…

Sen ey sırrı kuşanmış kumun seyircisi. Gel şimdi seyreyle sessizlikle figanı ahvalimi.

Tevfik YAZICILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.