Dört Duvar

DÖRT DUVAR

Anne karnında süt bekleyen bebek

Gizemli gecelerin sabahında ağlayarak uyanan çocuk,

Abisinin elinden tutarak okula giden sen.

Delikanlılık çağında bir hiç uğruna hayatı feda eden,

Geçliğini dört duvar arasında tüketen sen.

Değer miydi düşün !

Düşünki zaman o anda dursun…

Hayatını kararttığın o an hiç yaşanmasın.

Neydi seni o hale getiren ,

Neydi seni kendinden geçiren ,

Neydi ve ne oldu…

Ne geçti eline.

Sevgi sonsuzdu sonu gelmezdi ve

Bitmedi değil mi ?

Dört duvar dört asırdır onun için seyrettin,

Sevdiğin uğruna sevgin uğruna,onun uğruna,

Nerede o …? Cevap ver nerede …

Hırsın sahipleme duygun ,

O sadece benim , benden başkası olamaz,

O hep benim olacak deyişin.

Onu en yakın arkadaşı yanında görüp de ,

Hiçbir söz söylemesine izin vermeyişin,

Hep senin olması için.

Her zaman senin olacağını düşüneceğin için.

Oldu mu ?

Hep senin mi artık,

Her zaman seninle mi ?

Sen dört duvar arasında bir çatı altında ,

O dört duvar arsında bir karış toprak altında ,

Ranzanın üstünde , dört duvarın her karesinde,

Rüyalarında , kabuslarında,nefes alış verişinde ,

O her zaman seninle ,

Sen onunla mısın ?

Yokluğunda varlığını hissediyor musun …

Ve sen

Mutlu musun …?

Tevfik YAZICILAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.